Muallakalar beyitlerden oluşan kaside formatında yazılmış şiirler. Kitaptakilerin beyit sayıları 62-103 arasında değişiyor ve her biri dönemin değerlerini ortaya koymaları açısından gayet ilginç. Yedi Askı Şiirleri’nde iki dilli (Arapça ve Türkçe) olarak yer alan muallakalardan İmruul-Kays’ınki benim özellikle hoşuma gitti. Bu tercihimde şairinin biraz serseri olması da etkili oldu elbette.
Yedi Askı Şiirleri, hem bedevi hayatın eski çağlardan günümüze kadar etkili olan ruhunu ve zihniyetini anlamak hem de edebi değeri yüksek metinler olarak estetik haz duyabilmek için istifade edilecek önemli bir klasiktir.
Hürriyet Kitap Sanat’ın oluşturduğu 23 kişilik jüri bu sene yayımlanan yerli ve çeviri kitaplar arasında “Yedi Askı Şiirleri (Muallakalar)” da yer aldı.
Kültür ve Tarih Sohbetleri’ni hazırlayıp sunan Cengiz Özdemir ve Ozan Sağsöz’ün 191. programının konuğu olan Mehmet Hakkı Suçin, İslam öncesi Arap şiiri ile muallakalardan oluşan antoloji “Yedi Askı Şiirleri”ni anlattı.
İki dilli olarak basılan muallakalarda çizilen dünyaya vâkıf olmamızı sağlayan en temel unsurlardan biri de özenli bir Türkçe ile çevrilmeleridir. Bu açıdan, daha önceki çevirilerini de okumuş ve takip eden biri olarak çevirmen Mehmet Hakkı Suçin’in emeğinin metnin bütününde görünür olduğunu ifade etmek isterim.
Kitabın başında Fransa’da yaşayan Lübnan asıllı şair Adonis’in bir “sunuş” yazısı yer alıyor. “Cahiliye Şiirini Okumak” başlıklı yazı, aslında Mehmet Hakkı Suçin tarafından Adonis’in rızasıyla metinlerinden derlenmiş. Suçin, Adonis’in “Mehmet her şeyim senin” diyerek onay verdiğini dile getiriyor.
Mehmet Hakkı Suçin, ilk kez bize ‘cahiliye’ şiirinin dünyasını yansıtmakla kalmıyor, Adonis sayesinde bu şiirin poetik derinliğini de gösteriyor. Bizde önceden yapılmış tercümeleri (çoğu nesir şeklinde) saygıyla anıyor Suçin. Ancak belki de ilk kez, önyargılardan arınarak bir şiirin net dünyasını görebiliyoruz.
Mehmet Hakkı Suçin, bizi bu kez ‘Yedi Askı Şiirleri’nin bütünüyle, Arapça-Türkçe çift dilli olarak tanıştırıyor. İslamiyet öncesi bu klasik şiir efsanesini şairlere dair açıklamalarıyla ve Adonis’in ‘Cahiliye Şiirini Okumak’ başlıklı muhteşem önsözüyle de yeniden ‘klasik’leştiriyor.