
Sokaktaki gölgem benim değil
Sokaktaki gölgen senin değil
Yiyor sokağı gelip geçenler
Aşk gizlenip saklanıyor
Daralıyor kaldırım
Daralıyor boşluk
Biz daralıyoruz.
Sokaktaki gölgem benim değil
Sokaktaki gölgen senin değil
Yiyor sokağı gelip geçenler
Aşk gizlenip saklanıyor
Daralıyor kaldırım
Daralıyor boşluk
Biz daralıyoruz.
Sormayı düşündüm Seamus Heaney’ye mavi kenarlıklı yeleğinin cebindeki o kâğıdı! Aklıma gelmedi alelacele yazdığı bir şiir olduğu. Bir parfüm kokusu burnuma gelmedi ki bir hayranından diye düşüneyim. Birkaç kez elim cebinden aşırmak istedi onu, ama her seferinde kurnaz bir tebessüm doldurdu tatlı yüzünü.
Senin adından bir nehir doğar
Bir güneş doğar
Ve bir gül yaşar kıyametine kadar
O halde aynanla kes şüpheyi
Aşk bizi özgün ve bencil yapar
Özgünce benciller ve bencilce özgünler… vesaire
Uzun zamandır tanırım İbrahim’i, sevgili komşumu
Suyu taşan bir kuyu olarak tanıdım onu
Diğer insanların suyunu içmediği, hatta ve hatta
Bir taş bile atmadığı.
Abdulvahhab el-Beyâti Bagajsız Yolcu Mekânsızlığa aidim Ne yüzüm ne tarihim var, mekânsızlığa ait Bana seslendiğini duyuyorum gök kubbenin altında, rüzgârın feryadında: “Gel!” Ne yüz ne tarih… Bana sesleniyor “gel!” diye Tepeler boyunca […]
Hâlâ buradayız
Kayan bir yıldızı gözetliyoruz
Alfabenin her bir harfinden
Ve bu şarkıyı söylemeliler:
Hâlâ buradayız
Yükünü taşıyoruz sonsuzluğun.