Arapçadan çeviri: Mehmet Hakkı Suçin

Işıksız Fotoğraflar

Baştan çıkarıcı bir fotoğrafımı çek
Hüznümün parıltısını saçsın.

Bir fotoğraf
İçindeki tebessüm
İtirafın köşesinde dursun.

Bir fotoğrafımı çek
Yıkanırken aynamın arkasında.

Bir fotoğraf,
Etrafımı sarıp şalıma dönüştüğüm saatte.

Bir fotoğraf
Ellerimi öptüğüm anda
Görmemek için kusurumu.

Bir fotoğrafımı çek
Yırtarken bütün bu fotoğrafları.

Suyun Kadını

Neden gelir su bize
Akar susamışlığın şiddetinden alazlanarak
Neden takip eder
Adımlarımı su
Derelerin yatağını unutur
Yağmurun düştüğü yeri.

Neden terk etmiyorum yüzümü
Suyun kenarlarına
Öğrenmek için
Nasıl gizlediğini bizden rengini
Ve ne zaman kaybettirdiğimizi ona güzel kokusunu.

Neden suyun sırrına dönüşmüyorum
Neden kadını olmuyorum
Bir küpün içinde bekliyorum onu
Ta ki yaz gelene dek.

İç Bölgelerdeki Varlıklar

Her kadının içinde bir erkek var
Her erkeğin içinde bir kadın
Her dilde kadın ve erkek var
Her âşığın içinde bir ilah
Her günahkârın içinde bir masum
Her şairin içinde bir peygamber
Her peygamberin içinde bir hâlik ve mahlûk
Aşağıda, uyuyan bir hayvan
Yukarıda, bağdaş kurmuş bir halife
Öyleyse; kimdir bu dışarıda
Hareket edenler?

Âmâl Musa Tunus’ta doğdu. “Suyun Kadını” ve “Yakutun Utangaçlığı” adlı kitapları İtalyancaya, seçme şiirleri belli başlı Avrupa dillerine çevrildi. Lerici Pea Şiir Ödülü’nü aldı. Bir çok uluslararası şiir festivalinde şiirlerini okudu. Üniversitede sosyoloji alanında öğretim üyeliğinin yanısıra eş-Şarku’l-Evsat gazetesinde köşe yazarlığı yapıyor.

Kaynak: Kurgan, 4 (21), Eylül-Ekim 2014